مهر ماه بود وارد مدرسه‌ای شدم که چند ماه از تغییر نامش میگذشت و به نام کسی مزین شده بود که به خدا رسیده است. شهید حاج قاسم سلیمانی. همه چیز این مدرسه به جز نام و مدیر جوانش قدیمی و کهنه بودند. ۳۳ سال از عمر گرانبها و پرثمرش می‌گذشت. سقف طبقات چکه می‌کرد. کف سالن‌ها و کلاس‌ها از جرم‌های چندین ساله سیاه شده بود. نمای مدرسه در کنار خیابان اصلی شهر از دود خودروها خاکستری شده بود. روزگاری این مدرسه در منطقه خود جزو مدارس نمونه به شمار میرفت، اما حالا پیر و خسته فقط رفت و آمد دانش آموزانش را نظاره میکرد. مردم محل رغبتی برای ثبت نام فرزندانشان در این مدرسه نداشتند و حرف‌های خوبی درباره آن نمی‌زدند. فقط اتباع ساکن در این شهر آنجا ثبت نام می‌کردند و کادر اداری مدرسه به ناچار، برای اینکه ظرفیت ارائه شده توسط اداره را تکمیل کنند، مجبور بودند حتی افراد خارج از محدوده مصوب مدرسه یا کسانی که فاقد شرایط سنی لازم بودند، ثبت نام کنند. تصمیم گرفتیم ذهنیت‌ها را عوض کنیم. آن هم نه با حرف؛ بلکه با عمل... با بررسی‌هایی متوجه شدیم که شغل اکثر اولیای دانش‌آموزان مشاغل خدماتی است، به کمک آنها کارگروه‌های مختلفی تشکیل داده و شروع کردیم به ترمیم، تعمیر و بازسازی قسمت‌هایی که نیاز بود. گچ‌کاری، نقاشی و رنگآمیزی، سرامیککاری، تاسیسات، نجاری و جوشکاری اموری بودند که در مدرسه توسط اولیا انجام شد. و با کمک شهرداری نمای مدرسه را زیباسازی کردیم. حالا که بنای مدرسه ما خوب شده بود و ظاهر مرتبی داشت، نیاز بود در زمینه‌های فرهنگی، تربیتی، آموزشی و پرورشی هم اقداماتی صورت بگیرد. معاون پرورشی نداشتیم. از دانشجومعلمان جهادی دانشگاه فرهنگیان دعوت کرده و از آنها خواستیم تا برای این مدرسه قدیمی ما برنامه‌های جدیدی اجرا کنند؛ جشن‌ها و مولودی‌ها، ایستگاه‌های صلواتی، تشییع شهید گمنام، طرح سفیران مقاومت، میثاق با حاج قاسم، حضور خادمان رضوی، هیئت دانش آموزی، کلاس‌های تقویتی و فوق برنامه آموزشی و... برنامه هایی بودند که همه نگاه‌ها را به مدرسه ما دوخته بود و اولیایی که می‌دیدند حال و هوای جدیدی در مدرسه راه افتاده پس از همه این بازسازی‌ها و برنامه‌ها ذره ذره می‌شنیدیم که پشت مدرسه حرفهای خوبی می‌زنند. می‌گویند آنجا برای تربیت بچه‌ها برنامه‌هایی دارند. به دانش آموزان خیلی اهمیت می‌دهند. می‌گویند آنجا تعمیرات اساسی شده و ... حالا بعد از گذشت یک سال تحصیلی آنقدر درباره مدرسه ما حرف‌های خوب میزنند که ظرفیت کلاس‌های ما خیلی زودتر از شهریور پر شده است. آن هم فقط با دانش آموزانی که در محدوده مصوب مدرسه ساکنند، بیش از ۱۰۰ نفر از ساکنین اطراف مدرسه، فرزندشان را از مدارس غیرانتفاعی و دولتی های دیگر به مدرسه ما آوردند و حرفشان این است که اینجا مدرسه خوبی شده، یک سال کار بدون تعطیلی و روزانه 15 ساعت در مدرسه بودن به همراه کمک معلمان و دانشجو معلمان و اولیای دانش آموزان همه و همه به جاری شدن جانی دوباره در رگ‌های این مدرسه منجر شد و توانست ذهنیت‌ها راجع به مدرسه دولتی قدیمی البرز که حالا نامش شده شهید حاج قاسم سلیمانی تغییر دهد.